Alman Roman dilleri edebiyat araştırmacısı ve edebiyat eleştirmeni. Alsas'ta doğdu, Roma'da öldü. Marburg, Heidelberg, Bonn Üniversitesi'nde profesörlük yapmıştır. Bu süre zarfında, "Çağdaş Fransız Edebiyatının Öncüleri" (1919), "Balzac" (1923), "Çağdaş Avrupa'da Fransız Ruhu" (1925), "Fransız Kültür Teorisi" (1930), "Tehlikedeki Alman Ruhu" (1932) , "Avrupa Edebiyatı ve Latin Ortaçağ" (1948, Artırılmış Baskı 1954), "Avrupa Edebiyatının Eleştirisi" (1950), "20. Yüzyılın Fransız Ruhu" (1952). El yazmasında "Okuma Günlüğü" (1960) var ve neredeyse Japonca çevirisi var. O zamana kadar pek bilinmeyen Gide, M. Proust, Valerie ve TS Eliot gibi modern İngiliz ve Fransız edebiyatını Almanya'ya tanıtmak büyük bir başarıdır. İlk başta Romain Rolland'dan etkilenen Curtius, tarihçi A. Toynbee'den çok şey aldı ve Avrupa ülkelerinin "ulusal edebiyatı" nı içeren "Avrupa edebiyatı" kavramını oluşturmak için çaba gösterdi. Avrupa edebiyatındaki "Maniyerizm" kavramı ondan türemiştir.